آبله مرغان یکی از بیماری های ویروسی رایج دوران کودکی است که توسط ویروس واریسلا زوستر (Varicella-Zoster Virus) ایجاد می شود. این بیماری به دلیل سرعت بالای انتشار و علائم ظاهری خاص آن، معمولاً به راحتی قابل تشخیص است و اغلب در سنین بین ۲ تا ۸ سالگی بروز می کند. کودکانی که به این بیماری مبتلا می شوند، دچار تب، خستگی، و مهم تر از همه، بثورات پوستی خارش دار می شوند.
نحوه انتقال ویروس آبله مرغان
ویروس عامل این بیماری بسیار مسری است و از طریق قطرات تنفسی، تماس مستقیم با تاول ها و حتی سطوح آلوده قابل انتقال است. هنگامی که کودک در تماس با فرد بیمار قرار می گیرد، احتمال انتقال بیماری بسیار بالاست. این ویروس می تواند تا دو روز قبل از ظاهر شدن بثورات پوستی و تا زمانی که تمام تاول ها خشک شوند، از فرد بیمار منتقل شود.والدین باید بدانند که کودک مبتلا، تا چند روز قبل از بروز علائم، ناقل بیماری است و بدون اطلاع ممکن است دیگر کودکان را آلوده کند. استفاده از ماسک، جداسازی کودک بیمار، و رعایت کامل بهداشت شخصی می تواند تا حد زیادی از شیوع جلوگیری کند.
علائم آبله مرغان در کودکان و تفاوت آن با سایر بیماری های پوستی
درک صحیح از علائم اولیه و پیشرفته آبله مرغان در کودکان برای تشخیص به موقع و مدیریت صحیح آن اهمیت فراوان دارد. برخلاف برخی بیماری های مشابه پوستی، آبله مرغان در کودکان الگوی خاصی در بروز علائم دارد که به والدین کمک می کند زودتر آن را تشخیص دهند.
مراحل بروز علائم در بدن کودک
-در ابتدای بروز بیماری، کودک ممکن است دچار بی حالی، تب خفیف، کاهش اشتها و گاهی گلودرد شود. در این مرحله هنوز بثورات پوستی ظاهر نشده اند و تشخیص بیماری دشوار است. معمولاً یک تا دو روز پس از این علائم اولیه، تاول های کوچک قرمز رنگ روی پوست ظاهر می شوند. این تاول ها ابتدا روی صورت، سینه و پشت پدیدار می شوند و به تدریج به سایر نقاط بدن گسترش می یابند.
-تاول ها طی چند روز به شکل جوش های پر از مایع درمی آیند و سپس خشک شده و پوسته پوسته می شوند. این روند ممکن است در چند مرحله رخ دهد؛ به همین دلیل گاهی روی بدن کودک همزمان تاول های تازه و تاول های در حال خشک شدن دیده می شود که مشخصه بارز آبله مرغان در کودکان است.
تفاوت بثورات آبله مرغان با کهیر، سرخک یا حساسیت های پوستی
یکی از چالش های والدین، تشخیص تفاوت بین بثورات آبله مرغان و سایر بیماری های رایج پوستی مانند کهیر یا سرخک است. بثورات آبله مرغان در کودکان با خارش شدید، شکل گنبدی و پر از مایع شفاف، و مرحله به مرحله بودن، از سایر بیماری ها متمایز می شود. در حالی که کهیر اغلب به شکل کهنه های قرمز و متحرک ظاهر می شود و سرخک نیز با تب بالا و نقاط سفید در دهان همراه است.
روش های مراقبت از کودک مبتلا به آبله مرغان در خانه
مراقبت خانگی از کودک مبتلا به آبله مرغان نیاز به دقت، صبر و رعایت اصول بهداشتی دارد. در بیشتر موارد این بیماری نیاز به بستری یا درمان دارویی خاصی ندارد، اما رسیدگی دقیق و پیشگیری از عوارض می تواند روند بهبود را تسریع کند.
کنترل تب و خارش کودک
تب معمولاً خفیف است اما در مواردی ممکن است به ۳۹ درجه برسد. در این مواقع استفاده از داروهای تب بر مانند استامینوفن (و نه آسپرین) به کاهش ناراحتی کودک کمک می کند. والدین باید از دادن آسپرین به کودک خودداری کنند زیرا مصرف آن در کودکان مبتلا به بیماری های ویروسی، خطر بروز سندرم ری را افزایش می دهد.برای تسکین خارش، استفاده از لوسیون کالامین یا حمام های ولرم با جوش شیرین توصیه می شود. پوشاندن ناخن های کودک یا استفاده از دستکش نرم، از خراشیدن تاول ها و ایجاد زخم و عفونت جلوگیری می کند.
رعایت بهداشت محیطی و جلوگیری از سرایت
اتاق کودک باید مرتباً تهویه شود. ملحفه ها، لباس ها و حوله های کودک باید به صورت روزانه شسته شوند. همچنین، کودک باید تا زمانی که تاول ها به طور کامل خشک نشده اند، از رفتن به مدرسه یا مهدکودک خودداری کند تا بیماری به دیگران منتقل نشود.اگر در خانه افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا خانم باردار حضور دارند، رعایت فاصله با کودک بیمار ضروری است، چرا که آبله مرغان در کودکان در این افراد می تواند عوارض جدی تری به همراه داشته باشد.
واکسن آبله مرغان؛ پیشگیری مؤثر قبل از ابتلا
در بسیاری از کشورها، واکسیناسیون علیه آبله مرغان در کودکان در برنامه واکسیناسیون کودکان قرار گرفته است. در ایران نیز این واکسن برای گروه های خاص توصیه می شود، و دریافت آن می تواند خطر ابتلا یا شدت علائم را به طور قابل توجهی کاهش دهد.
اهمیت و زمان بندی واکسیناسیون
واکسیناسیون در دو دوز، یکی در سن ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دیگری در سن ۴ تا ۶ سالگی انجام می شود. کودکانی که هر دو دوز را دریافت کرده اند، در صورت ابتلا نیز بیماری بسیار خفیفی را تجربه خواهند کرد. این واکسن برای کودکانی که سابقه ی ابتلا ندارند، به ویژه اگر در معرض کودک بیمار قرار گرفته اند، اهمیت ویژه ای دارد.در موارد خاص، واکسن حتی تا ۳ تا ۵ روز پس از مواجهه با ویروس می تواند مانع از بروز کامل بیماری یا کاهش علائم شود. والدین باید با پزشک کودک مشورت کرده و در صورت نیاز، واکسن را به موقع دریافت کنند.
آبله مرغان و عوارض احتمالی آن در کودکان
گرچه آبله مرغان معمولاً بیماری خفیف و خود محدود شونده ای است، اما در مواردی نادر ممکن است منجر به بروز عوارض جدی تری شود. شناخت این عوارض به والدین کمک می کند که در صورت مشاهده ی علائم هشدار دهنده، به موقع با پزشک تماس بگیرند.
عفونت های ثانویه پوستی و آسیب به بافت:اگر کودک تاول ها را بخاراند یا پوست زخم شود، احتمال بروز عفونت های باکتریایی افزایش می یابد. عفونت های پوستی می توانند باعث قرمزی بیش از حد، چرک، تورم و حتی تب مجدد شوند. در این صورت ممکن است نیاز به مصرف آنتی بیوتیک وجود داشته باشد.
درگیری سیستم عصبی و مشکلات تنفسی:در موارد نادر، ویروس آبله مرغان ممکن است سیستم عصبی کودک را تحت تأثیر قرار دهد و باعث بروز علائمی مانند سردرد شدید، گیجی، اختلال در حرکت، یا تشنج شود. همچنین اگر کودک دچار سرفه ی مداوم، تنگی نفس یا تنفس دشوار شود، این احتمال وجود دارد که ریه ها نیز درگیر شده باشند که نیاز به بررسی اورژانسی دارد.
جهت بازدید از انواع محصولات اورجینال نوزاد میتوانید به سایت سیسمونی آنلاین مراجعه کنید.
بدون دیدگاه