عفونت های شایع در دوران بارداری

عفونت ادراری

عفونت ادراری (UTI) یکی از عفونت های شایع در دوران بارداری است که به علت تغییرات هورمونی و فشاری که رحم در حال رشد بر مثانه وارد می کند، ایجاد می شود. این عفونت ممکن است از یک التهاب ساده مثانه سیستیت تا عفونت های جدی تری مانند پیلونفریت عفونت کلیه پیشرفت کند.علائم آن می تواند شامل سوزش ادرار، تکرر ادرار، درد پایین شکم، وجود خون در ادرار و در موارد شدید، تب و لرز باشد. تشخیص این بیماری از طریق آزمایش ادرار انجام می شود و درمان آن اغلب با آنتی بیوتیک های بی ضرر برای جنین صورت می گیرد.درمان نکردن عفونت ادراری ممکن است به زایمان زودرس، وزن کم نوزاد در زمان تولد و حتی عفونت کلیه منجر شود. به همین دلیل، تشخیص به موقع و پیگیری درمان بسیار حیاتی است.

عفونت های شایع در دوران بارداری ردیف اول

توکسوپلاسموز

توکسوپلاسموز نوعی از عفونت های شایع در دوران بارداری انگلی است که از طریق تماس با خاک آلوده، گوشت خام یا مدفوع گربه منتقل می شود. اگر زن باردار برای اولین بار در دوران بارداری به این بیماری مبتلا شود، ممکن است انگل از جفت عبور کرده و به جنین آسیب وارد کند.خطرات این عفونت شامل سقط جنین، مرگ داخل رحمی، مشکلات بینایی، ناشنوایی و اختلالات ذهنی در نوزاد است. تشخیص بیماری از طریق آزمایش خون برای بررسی سطح آنتی بادی ها انجام می شود. درمان نیز معمولاً شامل داروهای ضد انگلی مانند اسپیرامایسین است.برای پیشگیری، به خانم های باردار توصیه می شود از خوردن گوشت خام یا نیم پز خودداری کنند، میوه ها و سبزیجات را به دقت بشویند و از تماس با خاک یا گربه ها پرهیز نمایند.

 

تبخال تناسلی هرپس

تبخال تناسلی ناشی از ویروس HSV است و می تواند از طریق تماس جنسی منتقل شود. اگر زن باردار در هفته های پایانی بارداری دچار عفونت اولیه شود، خطر انتقال ویروس در هنگام زایمان به نوزاد بسیار بالا خواهد بود و ممکن است باعث عفونت شدید نوزادی، مشکلات عصبی یا حتی مرگ نوزاد شود.برای کاهش خطر انتقال به نوزاد، در برخی موارد پزشک تصمیم می گیرد زایمان سزارین انجام دهد. استفاده از داروهای ضد ویروس مانند آسیکلوویر نیز می تواند شدت علائم را کاهش دهد و از انتقال ویروس جلوگیری کند.

 

ویروس سیتومگالو (CMV)

ویروس سیتومگالو یکی از رایج ترین عوامل عفونت های شایع در دوران بارداری ویروسی مادرزادی است که می تواند باعث ناهنجاری های شدید در نوزاد شود. اگر مادر برای اولین بار در دوران بارداری به CMV مبتلا شود، احتمال انتقال آن به جنین افزایش می یابد.نوزادان مبتلا ممکن است دچار مشکلات شنوایی، تاخیر رشد، ناهنجاری های مغزی و بینایی شوند. از آنجا که این ویروس از طریق بزاق و ادرار منتقل می شود، رعایت بهداشت فردی در مراقبت از کودکان خردسال که معمولاً ناقل هستند بسیار اهمیت دارد.در حال حاضر واکسن خاصی برای پیشگیری از CMV وجود ندارد، اما تشخیص زودهنگام با آزمایش خون و اقدامات حمایتی ممکن است خطرات را کاهش دهد.

عفونت های شایع در دوران بارداری ردیف دوم

تأثیر عفونت بر رشد و سلامت جنین انتقال عفونت از جفت

یکی از راه های اصلی تأثیر عفونت های شایع در دوران بارداری بر جنین، عبور عامل بیماری زا از جفت به بدن جنین است. برخی از ویروس ها، باکتری ها یا انگل ها می توانند از طریق جفت عبور کرده و وارد جریان خون جنین شوند. این انتقال می تواند موجب التهاب جفت، آسیب به مغز، کبد، کلیه یا دیگر 

اندام های در حال رشد نوزاد شود.در برخی موارد، عفونت منجر به اختلال در خونرسانی جفت یا باعث زایمان زودرس می شود. عفونت هایی نظیر سرخجه، تب زرد و ویروس زیکا از جمله مواردی هستند که توانایی عبور از جفت و تأثیر مستقیم بر ساختارهای جنینی را دارند. پیشگیری از عفونت با انجام واکسیناسیون، رعایت بهداشت فردی و پرهیز از تماس با منابع آلوده می تواند به طور چشمگیری از بروز این مشکلات جلوگیری کند.

 

ناهنجاری های مادرزادی

برخی عفونت های شایع در دوران بارداری با خطر بروز ناهنجاری های مادرزادی همراه هستند. برای مثال، عفونت با ویروس سرخجه در سه ماهه اول بارداری ممکن است منجر به نقایص قلبی، ناشنوایی، کوری یا عقب ماندگی ذهنی نوزاد شود.همچنین توکسوپلاسموز و CMV از عوامل شناخته شده ای هستند که می توانند در تشکیل ساختارهای عصبی جنین اختلال ایجاد کنند. ناهنجاری های چشمی، کاهش رشد مغزی، یا هیدروسفالی از جمله پیامدهای ممکن هستند.به همین دلیل، بررسی های منظم دوران بارداری، از جمله آزمایشات TORCH، می توانند برای شناسایی عفونت های پنهان و ارزیابی خطرات احتمالی برای جنین مفید واقع شوند.

عفونت های شایع در دوران بارداری ردیف سوم

راه های پیشگیری از عفونت های شایع در دوران بارداری رعایت بهداشت فردی و محیطی

یکی از مهم ترین راه های پیشگیری از عفونت های شایع در دوران بارداری، رعایت بهداشت فردی است. شستن دست ها با آب و صابون، به ویژه پس از استفاده از سرویس بهداشتی، تماس با حیوانات یا تعویض پوشک کودک، از راهکارهای ساده اما مؤثر است.همچنین، استفاده از دستکش هنگام کار با خاک یا مواد غذایی خام (مانند گوشت) و ضدعفونی کردن سطوح آشپزخانه از دیگر اقدامات مهم برای پیشگیری از انتقال میکروب هاست.

 

تغذیه سالم و اجتناب از غذاهای پرخطر

زنان باردار باید از مصرف غذاهای خام یا نیم پز مانند تخم مرغ خام، گوشت نیم پز، ماهی خام (سوشی)، شیر غیر پاستوریزه و پنیرهای نرم خودداری کنند. این مواد غذایی می توانند حاوی باکتری هایی مانند لیستریا یا سالمونلا باشند که برای جنین خطرناک هستند.همچنین مصرف سبزیجات و میوه ها پس از شستشوی کامل و ضدعفونی کردن بسیار اهمیت دارد. تغذیه مناسب با ویتامین ها و مواد معدنی کافی می تواند سیستم ایمنی بدن مادر را تقویت کرده و مقاومت بدن در برابر عفونت ها را افزایش دهد.

 

مراقبت های پزشکی منظم

معاینات منظم دوران بارداری نقش کلیدی در تشخیص زودهنگام و کنترل عفونت ها دارد. پزشکان معمولاً در سه ماهه اول آزمایشاتی برای بررسی عفونت های ویروسی، باکتریایی و انگلی تجویز می کنند. همچنین در صورت مشاهده علائم غیرعادی، انجام آزمایشات تکمیلی برای اطمینان از سلامت مادر و جنین ضروری است در صورت لزوم، استفاده از آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد ویروس باید طبق تجویز پزشک و با در نظر گرفتن ایمنی برای جنین انجام شود. خوددرمانی یا استفاده از داروهای بدون تجویز پزشک در دوران بارداری می تواند خطرناک باشد و باید از آن اجتناب شود.

جهت بازدید از انواع لوازم با کیفیت میتوانید به سایت سیسمونی آنلاین ما مراجعه نمایید.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *